پل دختر در جنوب شرقی شهرستان میانه واقع شده است.برخی محققان قدمت پایه‌های پل را به دوره ساسانی و برخی معماری آن را به قرن هشتم هجری نسبت می‌دهند.
این اثر در تاریخ 15 دی 1310 با شماره ثبت 87 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
قلعه دختر (قیز قالاسی) در شهرستان میانه واقع شده و قدمت آن به قرن هفتم هجری می‌رسد.
به عقیده باستان‌شناسان این قلعه مانند قلعه دخترهای دیگر برای ایزدبانو ناهید (آناهیتا) ساخته شده است. پرستشگاه‌های ایزدبانو را اغلب در بلندی‌ها می‌ساختند و حاکمان و بازرگانان و کشاورزان هر سال با هدایای نفیس عازم این پرستشگاه‌ها می‌شدند.
كاروانسرای جمال آباد با قدمتی که به سال 1065 هجری قمری بازمی‌گردد، در نزدیکی روستای جمال‌آباد، در 35 کیلومتری شهر میانه قرار دارد. این بنای تاریخی در دوره ایلخانی احداث شد و بعدها توسط شاه عباس ثانی، در دوره صفوی مورد مرمت قرار گرفت. كاروانسرای جمال آباد به‌صورت حیاط مرکزی است و چهار ایوان در اطراف آن قرار گرفته‌‌‌اند. سردر بنا به‌صورت دو طبقه است و چهار برج مدور در چهار ضلع آن واقع شده‌‌اند.
اثر در 7 مهر 1381، با شماره‌ی ثبت 6152 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
قلعه نجفقلی خان (تپه خاک) در جنوب شرقی میانه و در کنار رودخانه شهر چای قرار دارد. قدمت این بنا به دوره ساسانیان بازمی‌گردد و از عصر ظهور اسلام تا اواخر دوره قاجار، مورد استفاده بوده است.
اثر در 6 آبان 1354، با شماره ثبت 1116 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
پل شهر چای (23 پل) با 260 متر طول،9.7 متر عرض,25.5 متر ارتفاع و 23 چشمه یا دهنه, طولانی‌ترین پل آذربایجان شرقی است و در 12 کیلومتری جنوب شهر میانه بر روی رودخانه‌ی شهر چای واقع شده است.اطلاعات دقیقی در مورد تاریخ ساخت این پل در دسترس نیست اما با توجه به سبک معماری و مصالح به‌کار رفته در آن، می‌توان آن را به دوران صفویه نسبت داد. این پل به سی و سه پل اصفهان شبیه است اما نسبت به آن شکل ساده‌تری دارد.
پل در 28 مرداد 1348 با شماره 872 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
سد تاریخی قاضیلو با قدمتی که به دوره قاجار بازمی‌گردد، در روستای قاضیلو، از توابع شهرستان میانه در بستر رودخانه آغکند چای و در ابتدای دره‌ای سنگی واقع شده است. برای دسترسی به سد، باید در امتداد رودخانه آغکند چای، در مسیر خاکی چند صد متر را به‌صورت پیاده پیمود.
اثر در 11 مرداد 1384، با شماره ثبت 12433 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
آبشار بلوکان با 10 متر ارتفاع، در فاصله‌ی 4 کیلومتری از روستای بلوکان، از توابع شهرستان میانه و در دره‌ای سرسبز واقع شده است.
رودخانه بلوکان که از ارتفاعات بزغوش واقع در بالادست آبشار سرچشمه می‌گیرد، پس از گذر از دره، به رودخانه شهر چای می‌پیوندد. کمی بالاتر از آبشار محوطه‌ای پوشیده از درختان و درختچه‌های گوناگون نظیر زالزالک قرار دارد و حیواناتی مانند خرس و گراز در آن دیده شده است.
با قرارگیری در ارتفاع 2180 متری از سطح دریا، برای دسترسی به آبشار باید 40 دقیقه از میانه تا روستای بلوکان برانید و پس از آن، حدود دو ساعت از روستا تا محل آبشار پیاده‌روی کنید.
شهر سوخته کاغذکنان با 80 هکتار وسعت، در فاصله 2 کیلومتری قسمت غربی شهر آقکند و در مجاورت جاده آقکند شیرین بلاغ واقع شده است. از این محوطه باستانی سفالینه‌هایی به دست آمده‌اند که به سده‌های اواخر قبل از میلاد و دوره‌های اشکانی و ساسانی تعلق دارند. شهر سوخته کاغذکنان معرف ادوار مختلف فرهنگی و تمدنی، از هزاره قبل از اسلام تا قرون میانه اسلامی است. پیش از ویرانی شهر در قرن هفتم هجری، کاغذکنان ولایتی مستقل از ولایات آذربایجان محسوب می‌شد و در دوره مغول نیز آن را به‌صورت مستقل اداره می‌کردند. خونا و خونج نام‌های منسوب به این شهر تاریخی در سده‌ی ششم و اوایل قرن هفتم هجری بوده‌اند.
منطقه حفاظت‌‌شده کاغذکنان با مساحت 50624 هکتار در بخش کاغذکنان، در جنوب شهرستان میانه واقع شده است. این منطقه از نظر زمین‌ریخت‌شناسی دارای سه واحد کوهستانی، تپه‌ای و دشتی است. ارتفاع در این منطقه از 700 متر تا 2100 متر تغییر می‌کند.
منطقه حفاظت‌‌شده کاغذکنان مانند چهارراهی در میان کوه‌های خلخال (کوه‌های باغرو)، کوه‌های طالش و کوه‌های طارم زنجان واقع شده است و به‌صورت پلی جمعیت‌های پلنگ موجود در مناطق طارم و زنجان را با جمعیت‌های شمال غربی و در نهایت قفقاز متصل می‌کند.
از مهم‌ترین گیاهان کاغذکنان می‌توان به خشخاش، علف پشمکی، ازگیل، بید، دوشان آلماسی، گلابی وحشی، بلوط، زبان گنجشک و … اشاره کرد.
برخی از گونه‌های جانوری ساکن در کاغذکنان نیز شامل پلنگ، کل و بز، آهو، خرس قهوه‌ای، گربه وحشی، خرگوش، سنجاب زمینی، خفاش نعل اسبی مدیترانه‌ای و انواع مختلفی از جوندگان، پرندگان، خزندگان و دوزیستان می‌شود.
قلعه سنگی میانه (داش قالا) در فاصله‌ی کمی از دره رودخانه‌ی قزل‌اوزن واقع شده است. با استقرار ترکمانان سعدلو در کاغذکنان، این قلعه به مرکزی نظامی تبدیل شد. دره‌های عمیق و صخره‌های بزرگ اطراف، از این سازه دژی غیرقابل تسخیر ساخته‌اند. تمام محوطه قلعه روی صخره‌ای یکپارچه جای گرفته و تنها راه دسترسی به آن پلکانی است که آن را به‌صورت دستکند از تراشیدن قسمتی از دیواره ایجاد کرده‌اند. پیرامون قلعه را باغات میوه دربرگرفته‌اند.
مجموعه تفریحی آنا باغی در فاصله 15 کیلومتری میانه، در مسیر میانه به سمت ترک قرار دارد. این مجموعه دارای بخش‌ها و امکانات متنوعی مانند باغ پرندگان و حیوانات، پیست موتورسواری، بخش بازی کودکان، میدان بسکتبال، والیبال و اسکیت، آتلیه عکاسی و غرفه‌های فروشگاهی است.
تالاب ماهی آباد (سد ماهی آباد) در نزدیکی روستای ماهی آباد (روستای مئی هاوا)، از توابع شهرستان میانه قرار دارد. قدمت این منطقه به دوره مادها بازمی‌گردد و در گذشته، پادشاهان از آن به‌عنوان تفرجگاه استفاده می‌کردند. این تالاب فصلی امروزه برای اموری مانند کشاورزی و پرورش ماهی مورد استفاده قرار می‌گیرد و در مواقع پرآبی، محل استراحت پرندگان مهاجر است.
